ساخت اقتباس های سینمایی به هیچ وجه آسان نیست و گاهی حتی فیلمسازان بزرگ در ترجمه مفاهیم، ​​لحن و اتفاقات یک رمان محبوب به زبان سینما دچار مشکل می شوند. بی دلیل نیست که بسیاری از علاقه مندان دنیای ادبیات به اقتباس ها انتقاد می کنند و اغلب علاقه ای به آنها نشان نمی دهند. وقتی صحبت از ژانر کمدی به میان می آید، ساخت یک اقتباس مناسب حتی دشوارتر به نظر می رسد، با این حال برخی از بهترین کمدی های تمام دوران اقتباسی بوده اند و قطعا ارزش دیدن را دارند.

5- انتخابات
انتخابات

سال انتشار: 1999
کارگردان: الکساندر پین
بازیگران: متیو برودریک، ریس ویترسپون، کریس کلین، جسیکا کمپبل، مالی هاگن، کالین کمپ، مت مالوی
امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.3 از 10
امتیاز فیلم Rotten Tomatoes: 92 از 100
الکساندر پین با کمدی سیاه «انتخابات» به اعماق مدارس نفوذ کرد و زیرساخت های قدرت در دنیای سیاست را با طعنه ای تلخ بررسی کرد.پین که پیش از این با فیلم «هموطن راث» (1996) به چالش های سیاسی-اجتماعی سقط جنین پرداخته بود، این بار با رویکردی طنز، رقابت های انتخاباتی را در سطح خرد – یعنی انتخابات شورای دانش آموزی – بررسی می کند.داستان فیلم برگرفته از رمانی به همین نام نوشته تام پروتا (سریال درخشان “بازمانده ها” نیز بر اساس یکی از رمان های او ساخته شده است)، داستان فیلم حول محور رقابت انتخاباتی بین تریسی فلیک (ریس ویترسپون) باهوش و باهوش می چرخد.

دانش آموز جاه طلب، و پل، ورزشکار محبوب مدرسه.جیم مک آلیستر، معلم تاریخ مدرسه، از روش‌های غیراخلاقی تریسی باخبر می‌شود و سعی می‌کند با حمایت از پل مانع از پیروزی او شود.این رقابت ساده دانشجویی کم کم به یک نبرد سیاسی تمام عیار تبدیل می شود و پین با تمام ظرافت ها، ترفندها و ترفندهای رایج در دنیای سیاست را شرح می دهد.

پین با استفاده از محیط مدرسه به عنوان نمادی برای جامعه به موضوعاتی مانند مردانگی سمی، ترس از قدرت گرفتن زنان و فساد در عصر مدرن می پردازد. او با نگاهی انتقادی به دنیای سیاست به مخاطب نشان می دهد که چگونه رقابت های انتخاباتی می تواند به میدان جنگ تبدیل شود و اخلاق و صداقت در این میان چه جایگاهی دارد. «انتخابات» که از بازی درخشان متیو برودریک و ریس ویترسپون بهره می برد، پس از اکران مورد توجه منتقدان و تماشاگران قرار گرفت و به یکی از کلیدی ترین آثار سینمای کمدی سیاه تبدیل شد.

4- مش (M*A*S*H)
مش (M*A*S*H)

سال انتشار: 1970
کارگردان: رابرت آلتمن
بازیگران: دونالد ساترلند، الیوت گولد، تام اسکریت، سالی کلرمن، رابرت دووال، مارک جونز، ماروین میلر
امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.4 از 10
امتیاز فیلم Rotten Tomatoes: 86 از 100
رابرت آلتمن قبل از اکران سریال مش (که در لیست بهترین سریال های کمدی تاریخ نیز جایگاه ثابتی دارد)، نسخه سینمایی آن را بر اساس رمان مش: او رمانی درباره سه پزشک نظامی خلق کرد. این فیلم توسط ریچارد هوکر نوشته شده است و توانسته یکی از بهترین فیلم های کمدی اقتباسی دهه 70 را بسازد ساترلند) و تراپر (الیوت گولد) که از شوخی‌ها و شوخی‌ها برای کنار آمدن با وحشت‌های جنگ استفاده می‌کنند. می تواند باشد و چگونه تجارب و ترس های آنها می تواند آشکار شود.

فیلم یک بی احترامی کامل است. به هر چیزی توهین می کند و از خطوط قرمز عبور می کند. شوخی‌ها اغلب مضحک هستند، اما به لطف مهارت‌های فیلمسازی رابرت آلتمن و یک فیلمنامه هوشمندانه، هرگز آزاردهنده نمی‌شوند. اگرچه ممکن است برای هر سلیقه ای مناسب نباشند. در کل فیلم اثری تلخ و نیهیلیستی است که شاید شما را به یاد رمان «یادداشت 22» جوزف هلر بیاندازد، فیلمی تند و انتقادی که نگاهی متفاوت به جنگ دارد. مش که بودجه کمی هم داشت مورد استقبال قرار گرفت و تبدیل به یک فیلم پرفروش شد، البته این روزها کمتر از آن صحبت می شود.

3- صبحانه در تیفانی
بهترین فیلم های کمدی اقتباسی; صبحانه در تیفانی

سال انتشار: 1961
کارگردان: بلیک ادواردز
بازیگران: آدری هپبورن، جورج پیپارد، پاتریشیا نیل، بادی ابسن، مارتین بالسام، میکی رونی، خوزه لوئیس دی ویلایونگا
امتیاز کاربران سایت IMDb برای فیلم: 7.6 از 10
امتیاز فیلم Rotten Tomatoes: 88 از 100
اقتباسی آزاد از رمان کوتاه ترومن کاپوتی به همین نام، صبحانه در تیفانی، داستان پل وارجک (جورج پیپارد) را روایت می‌کند، نویسنده‌ای که روزهای سختی را سپری می‌کند تا اینکه با هالی گولایتلی (آدری هپبورن) آشنا می‌شود. زن جوانی که می خواهد با مردی ثروتمند ازدواج کند اما عاشق نویسنده ای ورشکسته می شود. «صبحانه در تیفانی» از آن دست آثاری است که فراموش شدنی نیست و بی دلیل نیست که از آن به عنوان یکی از بهترین فیلم های کمدی کلاسیک نام برده می شود.

«صبحانه در تیفانی» چندان به داستان اصلی ترومن کاپوتی نزدیک نیست و از نظر مضمون و مضمون با آن فاصله زیادی دارد و داستان دراماتیک اخلاقی کاپوتی را کنار می گذارد تا عناصر کمدی رمانتیک در کانون توجه قرار گیرند; با این حال اگر مستقل به اثر نگاه کنیم، یک فیلم کمدی فراموش نشدنی است که برگ برنده ای به نام آدری هپبورن دارد. هپبورن هالی گولایتلی را به یکی از ماندگارترین شخصیت های سینمایی در تمام دوران تبدیل کرد و شیمی باورنکردنی با جورج پیپارد دارد.

2- کتاب راهنما Silver Linings
کتاب بازی آسترهای نقره ای

سال انتشار: 2012
کارگردان: دیوید او راسل
بازیگران: بردلی کوپر، جنیفر لارنس، رابرت دنیرو، جکی ویور، کریس تاکر، آنوپام کهیر، جولیا استایلز
امتیاز کاربران سایت IMDb برای فیلم: 7.7 از 10
امتیاز فیلم Rotten Tomatoes: 92 از 100
«دفترچه یادداشت امیدوار» که برگرفته از رمانی به همین نام نوشته متیو کوئیک است، داستان پت (بردلی کوپر) را روایت می کند که مادرش پس از هشت ماه اقامت اجباری در بیمارستان روانی به شرطی آزاد می شود. او به خانه پدر و مادرش در فیلادلفیا باز می گردد و با آنها زندگی می کند دلیل بستری شدن پت در بیمارستان کتک زدن معشوق همسرش بوده و او نیز از اختلال دوقطبی رنج می برد. او باید دارو مصرف کند و در جلسات درمانی اجباری شرکت کند، اما معتقد است که برای بهبودی نیازی به این موارد ندارد و تنها با داشتن یک زندگی سالم – و خوش بین بودن – می تواند بهبود یابد.

هدف اصلی او بازگشت به شغل سابق خود به عنوان معلم و مهمتر از آن، آشتی با نیکی، همسر سابقش است. مدتی بعد پت با دختری مرموز (جنیفر لارنس) آشنا می شود که او نیز از همین مشکلات رنج می برد و به دلیل درک یکدیگر به تدریج به یکدیگر نزدیک می شوند. یکی از بهترین اقتباس‌های کمدی دو دهه اخیر، «دفتر امید» همانطور که از نامش پیداست، برداشتی خوش‌بینانه از عشق را ارائه می‌کند و یکی از معدود آثاری است که در این ژانر در فصل جوایز و در اسکار عملکرد خوبی داشته است. . کوپر و لارنس در اولین همکاری سینمایی خود، شیمی عالی و برداشتی عمیق از دو بازنده را به نمایش می گذارند که هر کسی می تواند با آنها ارتباط برقرار کند.

1- عروس پرنسس
بهترین فیلم های کمدی اقتباسی; عروس پرنسس

سال انتشار: 1987
کارگردان: راب رینر
بازیگران: کری الوز، رابین رایت، مندی پتینکین، آندره دی جاینت، کریس ساراندون، کریستوفر گست، والاس شاون
امتیاز کاربران سایت IMDb برای فیلم: 8 از 10
امتیاز فیلم Rotten Tomatoes: 96 از 100
«عروس شاهزاده» به‌عنوان یکی از بهترین اقتباس‌های کمدی تمام دوران، پدیده‌ای عجیب است، زیرا اول آن‌هایی که فقط کتاب اصلی (که در سال 1973 منتشر شد) اثر اس.مورگنسترن را خوانده بودند، آن را فهمیدند.اما در واقعیت، نویسنده ای به نام با اس.مورگنسترن وجود نداشت و کتاب توسط ویلیام گلدمن نوشته شد.او در مقدمه کتاب از نحوه خواندن «عروس شاهزاده» توسط پدرش در کودکی می گوید.

سال‌ها بعد، در بزرگسالی، کتاب را می‌خرد و برای پسرش می‌خواند، اما متوجه می‌شود که اصلاً آن کتابی نیست که به خاطر می‌آورد.گلدمن در عوض متوجه می‌شود که کتاب مورگنسترن از فانتزی و ماجراجویی به همان شیوه‌ای که در سفرهای گالیور جاناتان سویفت استفاده می‌کند، استفاده می‌کند.یعنی به زمانه خود به صورت اغراق آمیز و به عنوان یک طنز سیاسی نگاه می کند.اما پدر گلدمن این قسمت‌ها را برای او نمی‌خواند، او شصت صفحه مربوط به والدین شاهزاده هامپردینک – و دیگر مسائل جدی – را رد می‌کرد و فقط «قسمت‌های خوب» را به او می‌گفت.

گلدمن سپس با ناشر تماس گرفت و آنها را متقاعد کرد که به او حق نوشتن نسخه مختصری شبیه داستان پدرش را بدهند، اگرچه این موضوع باعث ناراحتی بازماندگان مورگنسترن شد.

حقیقت این است که گلدمن هرگز The Prince Bride را برای پسرش نخواند. او هرگز پسری نداشت. در عوض، نویسنده پیشنهاد داد برای دو دختر کوچک 4 و 7 ساله‌اش در سفر به کالیفرنیا داستانی بنویسد و از آنها پرسید که داستان درباره چه چیزی خواهد بود. “پرنسس ها!” گفت یکی از دخترا و دیگری گفت: عروس! گلدمن در همانجا بر سر عنوان به توافق رسید. چند صفحه نوشت اما در ادامه داستان گیر کرد. چند سال بعد وقتی به این فکر افتاد که نسخه ای تخیلی از خودش را در روایت بگنجاند (بازنویسی داستان نویسنده ای دیگر)، کتاب را تکمیل کرد و آن کتاب تبدیل به فیلم «عروس شاهزاده خانم» شد که اکنون یکی از بهترین فیلم های اقتباسی محسوب می شود.

منبع: مدرن فیلم